Mijn verjaardag 2017 op 21 september.

WEDEROM zoals de laatste jaren mijn verjaardag op een heel aparte manier gevierd. Dit keer wel een heel lang verhaal.

Ik vier de laatste jaren mijn verjaardag niet met visites etc. en dat geeft wel een apart gebeuren.
Het geeft me niet alleen teveel prikkels, maar ook omdat er ook geen bijeenkomsten of visites zijn met mijn familie. Ik zie ze ook nauwelijks. Vaak aantal jaren geleden dat ik met een familielid contact had. De familie van mijn man zijn een aantal jaren geleden allemaal overleden.

Mijn verjaardag viel dit keer op een donderdag. Die dag 59 jaar geworden. Hoe laat ik geboren ben, weet ik niet. Dat is me nog nooit verteld. Een gewone werkdag en toevallig heb ik donderdags middags mijn adv-middag. Het van die dag zoals iedere werkdag om 6.30 uur opstaan en de gebruikelijke ritueel doen. Mezelf wassen, aankleden, even met de wasgoed aan de gang en eten. Ook zoals iedere dag mogen een koppel konijntjes in de ren, zodat ze lekker kunnen huppelen en veel aandacht van ons krijgen. Mijn man en ik doen wel aan een cadeautje met onze verjaardag. Ik heb van hem een mooie ochtendjas gekregen.

Ook was vandaag een dag dat ik eerder naar mijn werk moest. Er is een ruimte bij onze locatie afgehuurd door een organisatie wie een intervisie gaf. Dus in plaats van 9.00 uur beginnen, was het dit keer voor 8.30 uur aan het werk. Koffie en thee zetten, de beamer voor hun klaarzetten ect. Er was voor die club ook gebak aanwezig. Deze is door onze bakster gemaakt. Dus eigen gemaakte gebak. In dit geval appelgebak. Het was een drukke ochtend, omdat er ook andere kleinere ruimtes in gebruik werd genomen. Erg leuk om dit voor elkaar te maken. Dus vanmorgen langer gewerkt dan gebruikelijk. Ik kreeg later hele mooie welgemeende complimentjes dat ik zo gastvrij, netjes en erg vriendelijk ben. Dat is voor mij heel veel waard….. Hiep hoi.

Ondanks dat moest ik wel om 12.00 uur weg, want om 13.00 uur moest ik bij de bedrijfsverpleegkundige zijn. Afschuwelijke bezoekjes, want ik heb vaak het gevoel dat deze geen echte meerwaarde heeft. Ik heb er zelfs naar gevraagd. Ik kreeg als antwoord dat ze wel begrijpen dat dit mijn gevoel overheerst, maar het is voor hen min of meer controle hoe de voortgang is rond mijn ziekteverzuim en of ik wegens mijn werk geen terugval krijg. Ook vanuit het UWV, zijn ze verplicht om rond de 6 weken dit soort consulten per ziekteverzuimer te doen. Maar eindelijk een voordeel dat ik nu voor 24 uur hersteld gemeld wordt, dan de tot nu toe de 20 uur. Dat scheelt me nu ook behoorlijk in geld, nl. diverse tientjes. Ik hoop dat het niet zover komt, dat ik gebruik moet maken van de WIA. En het is maar de vraag of ik wel recht heb op een Wia uitkering, als ik op 6 september 2018 niet volledig hersteld gemeld ben. Mijn begeleidster was bij dit consult er ook bij. Zij had een enorme mooie bos bloemen voor mij… Erg leuk dat ze dat doet. Voor mij een enorme leuke verrassing. Ik waardeer dit enorm.

Daarna na mijn oppashond. Deze stond mij al op te wachten. En was dol enthousiast. Als extraatje heb ik hem meegenomen naar ons huis, Daar een stuk gewandeld en heeft 2 boterhammen als extraatje gekregen. Hij mocht ook even bij ons thuis zijn, en dat vond meneertje niet erg. Want dan krijgt hij ook alle aandacht. Daarna met hem en mijn man naar zijn huis gewandeld. Mijn man kwam op paden, ook van slechts 500 meter of minder van ons huis, kende hij niet….. Een aantal baasjes waren al thuis. De (schoon)vader van hen ligt op sterven, en het is afwachten wanneer het hart gaat stoppen. Dus voor hen kwam heel goed uit, dat de hond extra aandacht heeft gehad.
Normaal gesproken krijg ik mij man nooit mee om mee te wandelen, maar dit keer wel. We zijn daarna samen wandelend naar dorp geweest, omdat ik voor mijn werk enkele dingen moest kopen.
Het was vandaag ook heel goed weer. Nou dat gebeurd bijna nooit dat mijn man met mij meeging om iets te ondernemen. Dat is voor mij ook eens een keer leuk, dan altijd overal alleen ergens heengaan of alleen een activiteit doen.

Later heeft mijn man wat van de chinees gehaald, dus dit keer niet zelf koken. En ‘s avonds iets extra’s gehad met gebak. We zaten met ons tweeën en onze eigen dieren. Mijn tante heeft nog gebeld voor mijn verjaardag. Ze hoest wel enorm veel, maar ze paft ook de ene sigaret na de andere. En dan is het zeker lastig om daar naar te luisteren. Ik heb haar bijna 3 kwart jaar niet meer gesproken, want ze was toen, oh zo te manen dat ik dit moet doen en dat en dat ik vreselijk koppig, eigenwijs en eigengereid was. Dat pik ik dus niet. Het hing me zelfs de keel uit, dat ik zo werd benaderd. Dit keer hield ze redelijk kalm.
Via apjes en andere sociaal media heb ik diverse verjaardagsfelicitaties ontvangen. En dat vind ik toch wel leuk al die wensen voor mijn verjaardag. Ik waardeer dit zeker wel.

De rest van de avond heb ik wat gelezen en tv gekeken. Onze konijnen mochten (per echtpaar) ook zoals gewoonlijk in de ren. Later op de avond kreeg ik een apje dat de vader van de bazin van onze oppashond om 19.00 uur is overleden. Eindelijk uit zijn lijden verlost. Hij was een hele lieve man die achter in de 70 is geworden. Het is ook de vader van onze ex-buurvrouw, waar ik af en toe in de tuin werk.

Rond 22.00 uur ben ik naar bed gegaan en in slaap gevallen. Zoals nu de situatie is rond viering van mijn verjaardag vind ik in mijn huidige toestand wel goed zo.

De dag erna de Kunstgroep getrakteerd op gebak. En maandag op mijn werk ga ik trakteren. Gebak welke de bakster op mijn werk gebakken heeft…. En dat is ook nog erg lekker.

Als ik nu enkele vrienden en goede familie had, waarmee ik regelmatig contact heb, had ik het wel willen vieren. Ik ken wel veel mensen, maar niet als echte vriendschap, ondanks dat de meesten wel aardig zijn. En dan had ik die overprikkeling wel voor over gehad en dan eventueel de volgende dag verlof opnemen. Maar dit is voor mij niet van toepassing. Maar mijn verjaardag vieren zoals ik hierboven heb beschreven, heeft ook wel iets.