4daagse: De Sallandse 2019
Ik wandel graag en loopt enkele keren per jaar een 4 daagse.
He ik heb echt zin om de 4 daagse te wandelen. Niet die van Nijmegen, want dat is me te druk, maar een rustiger 4 daagse. Even uitzoeken, welke en of dit ook kan. In dit geval de Sallandse, welke tijdens de herfstvakantie van regio Noord wordt gehouden. Want hiervoor moet ik wel vrij voor nemen van mijn werk en voor een vervanger regelen. En dat is niet altijd even makkelijk. Gelukkig heb ik het kunnen regelen. Daarna heb ik mij ingeschreven voor de 20 kilometer. Omdat ik de laatste maanden te weinig tijd had om tochten te lopen langer dan 20 kilometer, heb ik maar niet voor de 30 gemeld. De voorinschrijving is handiger, want dan word je meestal vlotter geholpen en zit je ook niet met contant geld.
Het werd mooi weer voorspeld, dus dat is mooi. Het is te doen om in mijn eentje op en neer te reizen met mijn auto van huis naar de 4-daagse locatie.
Even de dag voor de start mijn inschrijfbewijs opzoeken en de nodige voorbereidingen treffen zoals mijn wandelspullen klaarleggen. Al en week van te voren heb ik gekeken hoe ik het beste daar heen kan rijden, en of er geen wegwerkzaamheden zijn. Dus ik dacht goed voorbereid op pad te gaan.
Goed en wel kwam ik de tent binnen. Uiteraard, zoals altijd een geroezemoes van mensen, waarvoor ik mij ook van te voren moet instellen. Maar er klonk ook muziek van een mannenkoor. Nou de decibellen kwamen voor mijn gevoel ver boven de norm uit. En bij de inschrijving moest ik toch in een lange rij wachten. Oef ik voelde me steeds ellendiger worden en ik kreeg een enorme chaos in mijn hoofd. Dus ik raakte behoorlijk overprikkeld. De mensen bij de bar waar je koffie/thee of een andere consumptie kon krijgen, en bij de inschrijving hadden zoiets van: Stel je niet zo aan. Tenminste zo voelde het op dat moment bij mij. En ik raakte behoorlijk in paniek. Dus een echte paniekaanval. Veel van deze mensen konden op dat moment mij niet begrijpen. Maar ik heb gelukkig toch kunnen starten en pas na een uur wandelen merkte ik meer rust in mijn hoofd. Door de drukte bij de 1e rust heb ik deze rust maar overgeslagen. En daar heb ik wel goed aan gedaan. Met mijn tempo van iets meer dan 6 kilometer per uur, heb ik bij de 2e rust, zo rond 11 kilometer kunnen genieten van mijn broodje en thee.
De volgende dagen ben ik een half uur later gestart. Ik heb nog kort gepraat over mijn paniek van de dag ervoor bij de bedieners van de bar en ook nog met de voorzitter van dit evenement. Hij gaf aan, dat ik ook wat later mag starten. Dat beviel me beter. Het was toch een leuke 4 daagse en heel goed weer. Maar volgend jaar hoop ik toch weer de 30 of misschien zelfs de 40 te wandelen. Toch voor de 40, moet ik dan een logeeradres weten te vinden. Op deze langere afstanden, zijn er ook veel minder deelnemers en toch leuke contacten onderweg. Dat loopt een stuk rustiger en meer ruimte om mij heen.
