80 jarig jubileum Wandelvereniging
Toch wel een mijlpaal 80 jaar bestaan van een wandelvereniging. Maar ja, zal deze vereniging nog lang blijven bestaan. Eerlijk gezegd hoop ik wel, en ook fijn om ook iets langere afstanden binnen deze vereniging te mogen wandelen.
Vandaag is het 80 jaar geleden dat de wandelvereniging in Winterswijk waar ik lid van ben, werd opgericht.
Dit ging zeker niet ongemerkt voorbij. Al in januari werd bekend gemaakt dat we een viering krijgen op 8 juli in verband met dit jubileum.
De datum werd tijdens de jaarvergadering bekend gemaakt. Maar wat er gaat gebeuren en waarin, bleef nog een verrassing.
Die vergadering ging eigenlijk meer, is dit het laatste uitje vanuit deze vereniging. Omdat er van opheffing van de vereniging sprake was. Wegens de vergrijzing nam het aantal leden af. Ook de jaarlijkse Rode Kruistochten zullen niet meer door deze vereniging georganiseerd worden. Dat wordt nu de atletiekvereniging, waar ik zelf ook toevallig lid van ben.
Maar na deze emotionele vergadering, blijft de vereniging voorlopig bestaan.
Pas in mei kregen we het bericht waar we naar toe zullen gaan. Nl. Landgoed Staverden. We gaan er met een touringcar erheen en mijn man mocht ook mee. Dus een dag om er naar uit te zien.
Vandaag was de dag van dit jubileum. Met ons allen verzamelen bij de scholengemeenschap waar we altijd komen om naar een tocht te gaan. Voor mij gaf het toch wel gemengde gevoelens. Leden die de vereniging per 1 januari vaarwel hebben gezegd, maar ook leden wie nog graag willen doorgaan. Ook wel, wat staat ons te wachten daar in Staverden. Ik zelf heb er weleens van gehoord, maar kende het niet. Het is eigendom van Gelders Landschap.
We werden verwend met koffie/thee met appelgebak en eventueel slagroom, kregen een lunchpakketje mee, welke allemaal heel goed smaakte.
Er was daar genoeg te zien, en kon kiezen om te gaan wandelen. Je kon kiezen uit de 3 routes van elk rond de 3 kilometer. Ik en enkele anderen gingen deze 3 ronden wandelen en wel voor mezelf. Dus ieder kan voor zichzelf invullen wat ze willen. Ik had als gezelschap 2 mannelijke leden en mijn eigen man. Mijn man heeft zelfs meegewandeld met alle drie routes. Zal hij toch besmet raken om zelf ook af en toe met mij te gaan wandelen…. Dat zal voor mij ook eens leuk zijn.
Landgoed Staverden heeft toch veel moois te bieden qua natuur. Een mooie rustige omgeving. En een mooi iets om je hoofd tot rust te laten komen. Wat me opviel, waren de vele mossoorten.
Wel voor mij merkbaar dat de zogenoemde ex-leden zich alleen met een bepaalde groep bemoeide, en dat ze zich ook wat vaker afzonderde dan dat ze eerder deden. Dat gaf me wel een naar gevoel, Het gevoel dat ik niet gezien wordt als een volwaardig persoon. Misschien schijn bedriegt? Maar, als het zo is, zal ik er mee moeten leren leven.
Na terugkeer in Winterswijk, hebben we bij een horecagelegenheid in ons centrum heerlijk gegeten, en best wel vrij uitgebreid getafeld. Daar hebben we met ons allen meer dan 2 uur gezeten.
Ondanks al die onzekerheden rond deze toekomst, was het een mooie dag. En het was ook nog goed weer.
In september hebben we weer een ledenvergadering…. En wat zal deze vergadering geven. Zullen er nog mensen lid blijven, en hoe gaat het verder. Een groot deel wil, net zoals ik, dat de vereniging blijft bestaan. Ik zal het zeker fijn vinden om af en toe met een groepje een tocht te lopen. Maar als er alleen maar gewandeld wordt op 10 kilometer tochten, dan vind ik momenteel, de afstand te kort om dan ergens naar een georganiseerde tocht heen te gaan. Een 15 kilometer is voor mij acceptabel.
Zullen er nog mensen blijven die ook graag een 20 kilometer willen wandelen, net zoals ik.
Ik vind het altijd jammer, dat ik erg vaak alleen ergens naar toe ga. Mijn man wil heel vaak niet met met mee om ergens heen te gaan. Of het nu wandelen is of een andere activiteit. Alleen feesten dat wil hij altijd wel. Dat is het voordeel van een vereniging, dat je niet overal alleen heeft hoeft te gaan. En toch de vrijheid heb om niet perse met de groep mee te wandelen.