Een week met pijnlijke klachten

Alles komt weer tegelijk….. en dat moet toch weer verwerkt worden.

De vakantie net voorbij en weer aan het werk. Maar voordat ik aan het werk ging, wilde onze oudste konijn niet eten. Dat is een Franse Hangoor van ruim 8,5 jaar oud welke we ook Frans hebben genaamd.

Dus mijn man moest de dierenarts bellen. Ik dacht eerst dat hij weer problemen heeft met zijn tanden. Maar achteraf gezien bleek gasbuik. Medicatie mee gekregen en dwangvoeren.

Misschien heeft hij in de vakantie door de verzorgers teveel krachtvoer gehad. Maar omdat hij al gedurende langere tijd behoorlijk haart en hem iedere keer moet borstelen, kan hij ook last hebben van haarballen in zijn buik. Maar het kan ook de overgang zijn van andere structuur. Hij is al oud, en vertoont al lichtelijke ouderdomsklachten. Het is altijd zo’n zielig gezicht zo’n ziekelijk konijn, wie ook een doffe vacht had

Na een week met hem zelf behandelen is hij er weer mooi bovenop gekomen. Hij is weer al vanouds. Zijn vacht is weer gaan glanzen.

Op de woensdagavond kreeg ik wat dof gevoel in mijn mond. Mijn tanden begonnen pijn te doen.

Ik heb deze uiteraard extra goed gepoetst in de hoop dat de pijn zal zakken.

Die nacht kreeg ik er nog meer last van. Dus gelijk de volgende dag naar de tandarts. Toevallig op mijn vaste vrije dag.

Ik kwam daar voor een dichte deur… Shit. Balen. Dus ik moest naar een vervangende tandarts. En dit is gelukt. Ik kon vlot geholpen worden. Want later op de dag had ik een andere afspraak.

De vervangende tandarts (bleek een Duitser te zijn wie redelijk Nederlands spreekt en in die praktijk werkt.) nam een foto van mijn tanden. Daaruit bleek dat ik een ontsteking had rond waar ik ooit een wortelkanaalbehandeling heb gehad.

Ik kreeg voor een week antibiotica voorgeschreven en hij had erover dat ik waarschijnlijk door mijn eigen tandarts naar een kaakchirurg moet worden doorverwezen. Oef dat was schrikken, maar misschien valt het nog mee.

Mijn eigen tandarts komt pas na 27 augustus terug. Dan zal ik kijken of ik die week daar heen kan gaan.

Vrijdag was een normale dag, totdat ik tegen de klok van 17.30 uur ging hardlopen. Ik dacht.. ahh effe dit lekkere rustige pad te kiezen in plaats van langs een 80 kilometer weg welke nogal druk is.

Op een gegeven moment:…….. bom daar lag ik, gevallen over een dikke boomwortel. Effe flink gevloekt en gescholden. Ik raak dan ook wel in paniek. Waarom moet mij dit overkomen.

Mijn linkerarm deed erg pijn. Ook toevallig mijn schrijfhand. Natuurlijk heb ik getest of ik mijn vingers en pols kon bewegen. En dat lukte. De stand van mijn arm was ook goed. Maar de bovenarm deed wel veel pijn bij andere bewegingen. Dan maar vlot uitwandelen.

Thuis gekomen heb ik mijn bovenarm gekoeld en en drukverband de pijn werd hierdoor iets minder.

Dus ik dacht: een arts is nu niet nodig, want tegen deze kneuzing kunnen ze toch niets doen. Tenzij de pijn flink toe zal nemen.

Ik heb de hele weekend thuis gezeten. Gelukkig kon ik maandag wel weer autorijden. Rustig rijden en even niet over de snelweg, maar via Westendorp gereden om naar mijn werk te komen.

Dit delen