Even weer een verandering

Het is toch wel weer wennen, een ander schema en daarbij de tijd verzet.

Met ingang van afgelopen week ben ik op de woensdagmiddag bij het secretariaat van de hoofdlocatie begonnen. Nu is het wel definitief dat ik met enkele collegae de nevenlocatie binnen enkele tijd weg moeten. Wanneer exact is ons niet bekend. Het is dus duidelijk, dat dit niet duidelijk is. Ook hebben we vorige week bericht gekregen dat de nieuwe hoofdlocatie ook goedgekeurd is door de gemeente en dat de provincie het geld ter beschikking heeft gesteld om het te verbouwen en in te richten.

Komende maandag kunnen we naar de informatiebijeenkomst over de nieuwe locatie en de inrichting daarvan. Ik weet niet zeker of er ook nog ter sprake komt, of naast de locatie waar ik zit, ook andere locaties gesloten wordt.
Het is een vrij grote ruimte, zeker 1100M2.

Voor ons zal er een tussenoplossing gezocht moeten worden. Want het pand waar we zitten is ook definitief verkocht door de vorige eigenaar. Het was dus een gehuurd pand. Een dagdeel in de week werk ik nu al op de hoofdlocatie waarover ik al melde.
Nu werk ik op de maandagmiddag niet voor de Stadskamer, maar op de woensdagmiddag.

Dit weekend is de tijd verzet… Toch ook wel even wennen aan dat dagritme. Ook onze diertjes hebben er “last” van gehad. Vandaag had ik zoiets… Oh ja het is nu een uur later. Maar goed dat ik gisteren ook eerder naar bed ben gegaan. Gelukkig viel ik ook gelijk in slaap. Maar vanmorgen voelde het toch enorm vroeg aan toen ik opstond.

Het werk bij het secretariaat op de woensdagmiddag beviel heel goed. Het mooie ervan is, dat je je eigen verantwoordelijkheid heb en dat je eigen initiatieven mag nemen. Natuurlijk wel in overleg met je collegae.
Maar niet dat het van bovenuit wordt gezegd: “Ik wil het perse zo hebben”. Wel word er van je verlangd, dat je goed overleg pleegt met jou collegae. Voor mij is het logisch dat je goede overeenkomsten sluit met je collega’s. Dat wordt zelfs gewaardeerd.

Dat was eerder bij de Kringloop niet zo. Aan de ene kant werd er van je verwacht om eigen initiatief te tonen, als je niets te doen had, andere werkzaamheden oppak. En als je dat deed, kreeg je flink door de benen dat je teveel eigen initiatief heb. En als je “als het ware” wacht op ander werk, dat je juist werkzaamheden opzoek, welke ook moet gebeuren. Het was niet goed of het deugd niet. Ook de gulden middenweg was ook niet goed. Eerlijk gezegd, voor mezelf was het ook geen wonder dat ik toen ziek geworden ben.

Dit weekend ook meegemaakt dat de Rode Kruistochten nu voor het eerst door de atletiekvereniging wordt georganiseerd. Eerder werd deze altijd door de wandelvereniging georganiseerd. Ik ben van allebeide lid. En toch zit er een groot verschil in de manier van organiseren. Dat was ook wel wennen. Maar ik ben ook blij dat deze tochten op deze wijze wordt behouden.

Allemaal toch een omschakeling. En vanavond alles me even laten bezinken en op tijd rust te nemen.