Het gaat wat beter dan vorige week

Over vorige week schreef ik over mijn ongelukjes en dat dit toch wel erg tegelijk komt.

Waaronder mijn kneuzing, mijn tanden en onze lieve oudste konijn Frans.

Ik ben blij dat het maandag is gelukt met het autorijden naar mijn werk. Die dag ervoor had ik wel 15 kilometer gewandeld, maar mijn arm in bescherming genomen. Ook iedere keer die antibiotica slikken moest ik ook wennen. Bewust dit keer geen 30 kilometer. Met een pijnlijke arm is dit toch teveel.

Die maandag had ik nog overleg op mijn werk, welke positief is verlopen. En gelukkig hoef ik maandags maar een halve dag.

In de loop van de week ging het geleidelijk aan beter met mijn arm. Het autorijden lukt ook veel beter, zodat ik geen gevaar op de weg ben. Want dan is het voor mezelf ook riskant om te gaan rijden.

Maar het herstel gaat mij toch tergend langzaam. Ik heb nu toch maar een afspraak gemaakt bij mijn fysio, waar ik ook wekelijks deelneem aan Fit Actief groepsfysio. Maar wegens volksfeest bij ons in Winterswijk kan ik hier pas op maandag 27 augustus terecht.

Van mijn tanden heb ik nu geen last meer van. Maar ik denk dat ik op mijn vaste vrije dag op donderdag daar  toch heenga. Ik kan dan terecht via een ochtendspreekuur. Dat vind ik wel prettig, zodat ik van te voren geen afspraak hoef te maken.

Ik kan met mijn linkerhand wel schrijven, typen en lichte dingen vastpakken. Toch merk ik wel dat ik bij een lichte overbelasting meer last van mijn arm krijg. Ook bij bepaalde bewegingen doet het vreselijk zeer. Zoals een shirt aantrekken is erg lastig. Maar het lukt nu wel zonder hulp van mijn man.

De beweegdeskundige van mijn werk adviseerde mij ook af en toe een draagdoek te dragen. En inderdaad dat helpt wel. Dan komt mijn arm meer tot rust, naast de lichte activiteiten welke ik met mijn arm doe. Ik vind het wel erg zielig lijken. Maar als het beter is, zal ik het doen.

Na enige dagen ga ik de draagdoek iets minder vaak gebruiken.

Het werken ging op zich goed. Toch wel handig dat ik wel kan schrijven en kan typen.

Afgelopen zaterdag ging het autorijden richting Utrecht ook heel goed. Daar waar we met een groepje van autivrouw naar de Botanische tuin van de universiteit van Utrecht geweest zijn. Daar absoluut geen spijt van. Een schitterende tuin met een binnen onderkomen waar ook van alles te zien was, inclusief een vlinderafdeling.

Het ging die dag best wel goed met mijn arm en kon fijn met de andere dames meedoen.

Op de terugweg met de auto was het wat lastiger. Het was drukker op de weg. En het noodweer welke af en toe het uitzicht op het verkeer belemmerd. Maar het is gelukt.

De huishoudelijke klussen is dan wel lastig, maar met creatief denken is het gelukt. En mijn man kan ook wel wat in huis doen.

Vandaag doe ik het rustig aan. Ik heb enkele betalingen van de bank gedaan en mijn financiën weer bijgehouden.

Vanmiddag even genieten van de zon om even klein eindje te wandelen.