Hopen weer een goed structuur te krijgen
2019 was een wisselende jaar. Aan de ene kant succesvoller dan voor 2017, maar aan de andere kant confronterend rond mijn familie hoe die tegenover mij gecommuniceerd hebben rond mijn moeder, welke niet fijn was.
2017 en 2018 was ook veel beter dan daarvoor.
Ik ben blij dat ik afgelopen 2 weken veel verlof heb gehad. Ik heb wel wat gewerkt op beide werklocaties. Maar ik had nu meer tijd voor mezelf en beginnen op te ruimen van oude materialen, zoals tijdschriften, kleding etc.
Ook meer tijd om meer tot mezelf te komen.
Onbewust toch een goed voornemen om te zien dat ik wel van alles kan doen, maar meer gestructureerd. Als je 3 werklocaties heb gehad, is dat toch ook lastig. Zeker de verhuizing van de werklocatie in Doetinchem. Dat heeft toch wel veel impact gehad. Nu begreep ik ook dat er nog onvoldoende goede lijn in deze zit. Nu werk ik daar niet meer, maar ik verneem nog weleens het een en ander. Ook zijn er daar de laatste maanden van meer mensen afscheid genomen. Dit wegens ander werk, nieuwe opleiding. En in mijn geval dat ik anders veel te veel uren werkte. Het was op die derde locatie wel plezierig werken, omdat ik daar ook contacten heb gecreëerd en ook veel heb geleerd. Ik kan daar altijd als deelnemer nog terugkomen, om bijvoorbeeld deel te nemen om aan activiteiten, maar ook voor bijvoorbeeld een kop koffie of thee.
Ik ben in december een halve kilo aangekomen. Ik weeg nu rond de 62,5 kilo. Maar deze gaat er ook zeker weer af. Als ik chaos in mijn hoofd heb, ga ik eten. Ik voel me dan vreselijk onrustig, depressief en angstig. Het is bij mij niet zo dat ik nergens zin in heb, maar meer de angst van hoe mijn omgeving reageer om mijzelf en of ik wel goed genoeg ben. En dan het idee krijg, als het heel erg is, dat ik continu gecontroleerd wordt en achter iedere muur of boom een spion achter staat, In heel ernstige gevallen, zelfs ook nog met een geweer…. Vreselijk nare gevoelens toch.
Af en toe om mezelf tot rust te komen, even de stilte opzoeken en een uurtje met dymond painting bezig te zijn. Want mijn hersens willen wel blijven werken.
De kerstboom wordt straks opgeruimd om dan rond week 50 a 51 deze weer te voorschijn te halen en het te versieren.
Ook heb ik nog moeite mee, dat mijn familie geen fatsoenlijk overleg pleegde. Via linked in verneem ik van mijn broer dat mijn moeder enkele weken geleden is gevallen en dat ze in het ziekenhuis ligt. En met het ontruimen van haar huis, dat ik op de bewuste dag dat er via linked in vermeld wordt: Als je nog wat spullen wilt hebben, dan moet dat vandaag gebeuren……. En zo wel meer dingen. Nu ze in het verzorgingshuis zit, heb ik via iemand anders vernomen dat ze er zit. Het adres heb ik via internet kunnen vinden. Mijn zus heeft helemaal geen contact met mij opgenomen.
Tja als je een MBO-er bent en geen universitaire studie heb gehad met de bijbehorende salaris krijg, tel je dus niet mee. Misschien vonden ze dat te lastig…en vonden ze mij vroeger ook lastig…. Wie weet.!!!!!
Maar ik ga in januari het plan maken van wat ik wil wandelen aan meerdaagse tochten en een paar hardloopevenementen. Ook weer niet teveel. Zowel voor de fysieke en mentale belastbaarheid, maar ook de vrije dagen wat ik heb van mijn werkgever welke ook een grens heeft.
