Iedere keer weer verandering

Dat is toch wel lastig iedere keer die omschakeling, zeker als je net gewend bent aan een andere situatie

Nu zo’n anderhalve week geleden is de klok verzet. Lekker een uur langer kunnen slapen, om toch op tijd op te staan.

‘s Morgens is het dan meer licht bij het opstaan en het weg rijden naar je werk. Dat vind ik wel prettig. Ik heb bij donker weer ook wel sombere gevoelens. Het lijkt net, hoe ouder ik nu word, dat ik wat meer moeite heb, dat het donker is. Misschien dat ik ook altijd naweeën heb overgehouden van de depressies welke ik na herstel heb over gehouden. Of dat ik mij bewuster ben van het leven. Ik weet het niet.

Maar ja, dat weekend was niet alleen de klok verzetten, maar ook dat de rotonde bij onze wijk net na dat weekend is afgesloten. Nu moeten we aan de “achterkant” via een fietspad rijden om naar je bestemming te gaan. Dat geldt niet alleen voor de auto, maar ook voor de fietsers, voetgangers en andere weggebruikers. Dit zal waarschijnlijk 4 weken duren.

Op zich werd het ook tijd dat ze wat aan de rotonde gingen doen. Er waren stukken eraf gereden, omdat voor het vrachtverkeer de rotonde te klein is. Het ligt op een doorgaande route.

Dus her en der zijn door deze afsluiting omleidingsroutes aangegeven. Het ligt er nu 22 a 23 jaar. En de markeringen zijn ook afgesleten.

Een paar jaar geleden was er nog een (kleine) constructie aan de weg. Eigenlijk hadden ze toen gelijk de rotonde mee moeten nemen, vind ik. Maar ja het is niet anders.

Het levert wel gevaarlijke situaties op om de wijk in- en uit te rijden. Ook als er een ambulance, brandweer of ze nodig is. Het heeft ook al in de regionale dagbladen gestaan.

Het is ook wel een heel eind omrijden, voordat ik op de weg naar mijn werk ben. Ik moet een kwartier eerder opstaan. Ook nog rekening houden met de weg werkzaamheden bij mijn werkplek in de buurt. Vooral als het heel druk is, door de weersomstandigheden doe je met deze woon- werkverkeer ook langer over.

Al met al heb ik toch wel wat moeite gehad met deze overgang. Dan neig je toch wat om je structuur kwijt te raken. Ondanks dat ik drommels goed weet dat er verderop in het land, ook iedere keer het verkeer vast zit. En dit vele lange files veroorzaakt. Dat is toch ook wel tijdsverlies.

We  moeten er vaak maar mee doen. En ook op andere zaken wordt met onze autistische gevoelens geen rekening gehouden. Ik geef het vaak genoeg het wel aan. Soms probeert men daar rekening te houden, maar vaak ook niet.