Een iets te drukke week

Voor iedereen geldt dat rust ook belangrijk is. Dus net zo goed voor iemand zoals ik, is het zeker oh zo heel belangrijk om mijn rust te nemen. Dit om geen warrig gevoel in mijn hoofd te krijgen. Regelmaat, Rust en Reinheid…….

Afgelopen week had ik diverse afspraken, buiten mijn werk om. Eerst de 3e les EHBO, welke toch ook wel veel energie kost, omdat je mensen moet vasthouden, door de oefeningen welke je moet kennen. Toch is het wel een interessante cursus en ik denk dat het voor mijn functie als wandelcoaching, werk binnen de Stadskamer en privé toch belangrijk is om ook anderen te helpen bij medische ongelukken/situaties indien het echt nodig is.

Ik snap dat ik niet “de hele wereld op mijn schouders hoeft te nemen, waardoor ik mezelf ook in acht moet nemen. Dus mijn rust en mijn eigen welzijn moet ik zeker in ere houden.

Iedere week de wandelcoaching welke ik in mijn vrije tijd doe. Maar daarnaast heb ik binnen mijn werk ook enkele nieuwe taken, waaronder de wandelcoaching met een kleine groep. En de nieuwe werkzaamheden welke ik doe voor mijn begeleidster. Allemaal heel leuk werk, waarbij ik moet zorgen dat ik mijn regelmaat behoud. Ook omdat al met al dit een hele omschakeling is.

Woensdagavond heb ik een interessante lezing bijgewoond van Rondom Autisme over mantelzorg van autistische mensen. In dit geval was het een moeder van wie de oudste een ernstige vorm van autisme heeft en de tweede een mildere vorm, waarbij zij nog een kind heeft zonder indicatie van autisme. Dat heeft haar veel kracht gekost, waardoor ze in een burn out is beland.

Gelukkig is ze met goede hulp er goed bovenop gekomen en de ritme in het gezin kunnen herwinnen. Dus reinheid in je hoofd is hierbij toch ook belangrijk om niet in dit soort psychische nood te belanden.
Het was een goede lezing, waarbij heel veel goede vragen werden gesteld, ook door mezelf, omdat ik toch ook wel herkenningspunten zag. Ondanks dat ik nooit moeder ben geworden.

Afgelopen zaterdag was ik weer verplicht van mijn man om naar een “verlate” verjaardagsvisite te gaan. Ik had daar totaal geen zin in. Bezig geweest in huis en ruim een uurtje gewandeld in ons buitengebied om mijn hoofd leeg te maken. Eigenlijk na die drukte van die hele week wel veel te weinig. Want zo’n visite kost me toch wel veel energie.

Vooral mensen wie we zeer weinig zien, alleen met verjaardagen en ik heb met hen geen echte hechte band. Het is ook meer dan 23 kilometer rijden daar na toe. Nu was het ook nog zo dat ik aan de beurt bent om te rijden omdat hij dan alcohol kon drinken. Hij stond er ook op dat ik dan op de terug weg zal rijden en hij dan maar op de heenweg.

Nu waren er wegen daar in Neede afgesloten, wegens wegwerkzaamheden, maar ook wegens carnaval….. Dus het was lastig om dan de goede weg te vinden, want er waren geen omleidingen. Hij had verder verzuimd om zijn navigatiesysteem mee te nemen. Hij vond dat ik zijn “tom tom” was.

En daar werd ik behoorlijk kwaad om. Nu ga ik mee naar de verjaardag omdat hij dat wil en hij mij toch op aangedrongen heeft dat het nu moest gebeuren. Dus geen uitstel!. Ohhhh wat was ik pissig. Nu moest ik het toch weer opknappen om een goede weg te vinden, naar die verjaardag van die mensen. Naast hun woonhuis was er het carnavalsfeest van Neede. Dus ook nog lawaai op de achtergrond, waar we niets mee te maken had.

Dus dat gaf al met al een hoop extra prikkels, welke nog meer energie kostte.
Op de terugweg moest ik nog een aardig eind omrijden. Eerst was het moeilijk om mijn man mee te krijgen om weer naar huis te gaan. En dan ook nog een omweg rijden. Ohhh wat was ik geradbraakt toen we thuis gekomen was. Dan is het eerst ook lastig, wegens de adrenaline om in slaap te komen.

Vandaag niet ergens heen gegaan, maar met de wandelvereniging lekker rustig in de omgeving gewandeld. En daarna op de bank als een blok in slaap gevallen.
Daar knapte ik zeker van op, en kreeg mijn rust, reinheid en regelmaat weer enigszins terug.
Vanavond lekker vroeg naar bed, om morgen weer fris en fruitig hoop te beginnen.