Onduidelijkheid

Is het al eens opgevallen, hoe onduidelijk mensen zijn? Vaag in omschrijvingen, onduidelijk in verwachtingen, in kleine dingen maar ook in belangrijke zaken. Vroeger wist ik niet zo goed hoe ik ermee moest omgaan. De grote mensenwereld leek een grote vage grijze massa. Vol aannames, vaagheden, ongeschreven regels en onduidelijkheid. Vreselijk vond ik het, en dat vind ik nu nog. Als mijn vriendin een date had, belde ze naderhand op en stak ze een enthousiast verhaal af over hoe het was. Om dan vaak zuchtend te eindigen met, hij geeft signalen, hij zei dit en dat, dus ik denk dat hij nu twijfelt. Ik was dan altijd heel verbaasd, want waarom vraagt ze dat dan niet even? Ik weet dat ze zo niet in elkaar steekt, dat is prima. Ik ben wat directer, ik vraag tegenwoordig om duidelijkheid.

Soms kan ik vragen om duidelijkheid maar dat vervolgens niet krijgen. Zoals bijvoorbeeld in de vele sollicitaties, dan moest ik echt wachten op antwoord. Ik stond er zo in, het is graag of niet. Wil iemand mij hebben, super fijn dan ga ik er voor 100% voor. Wil iemand me niet, maar is daar heel wazig over, dan geef ik wel aan dat het graag of niet is. Even goeie vrienden, maar wil het wel weten. Kan na een week wachten op antwoord, echt ongeduldig worden. Ik bel dan nog eens op om te vragen of alles goed ontvangen is. Als ik dan nog iets langer moest wachten en ik hoorde niks, zakte de moed in mijn schoenen. Zie je wel, dacht ik dan, ze willen me niet. Teleurstelling, geen vertrouwen meer in de juiste afloop. Daarna eigenlijk ook boos, want waarom zeggen ze dat dan niet gewoon even? Gewoon recht voor z’n raap. Duidelijk, voor iedereen.

Op school kwam dat heel bitchy over, zeiden ze dan wel eens. Vooral in groepsopdrachten was dat een probleem. Niet iedereen had zin in opdrachten doen, sterker nog, niemand had er zin in. Ik voorzag dan wel het probleem dat we aan het eind van de rit niks konden inleveren. Ik nam dan het voortouw en de controle, deelde taken uit, zat iedereen achter z’n broek aan en zorgde ervoor dat alles compleet was en op tijd. Gevolg was wel dat ineens iedereen met mij in de groep wilde. Ik vond het prima, ik was de bitchy nerd, ook goed. Alles voor een goed cijfer. Al weet ik nu ook dat ik daar echt voor gebruikt werd.

Onduidelijkheid, ik kan er nachten van wakker liggen. Situaties die onduidelijk waren, komen dan in films nog eens voorbij. Het zal altijd blijven spelen, vragen om duidelijkheid. Veel mensen zijn het niet zo gewoon, draaien om de hete brij heen. Ik niet, probeer zoveel mogelijk eerlijk te zijn. Natuurlijk, niet in elke situatie kan dat. Het is wel fijn, ik werk eigenlijk het liefst met mensen die zo lekker recht door zee zijn. Geen gedoe, direct duidelijkheid. Kunnen ze van mij ook verwachten. Het is echt ‘what you see, is what you get’. Ik kan het niet mooier maken dan het is.