Overbescherming of niet??

Vanuit mijn opvoeding ben ik niet gewend dat mensen mij in bescherming willen nemen. Het was altijd: Altijd 24 uur presteren en handelen wat een ander wilt. Anders tel je niet mee, als je niet helemaal “mee kan komen”. En nu maak ik weleens mee dat er ook mensen zijn die mij willen beschermen.

Afgelopen week heb ik contact gehad met mijn coach. Ze gaf aan of ik niet teveel doe en of ik wel voldoende rust nam. Ik had thuis nog het nodige te doen en had van een gewichtsconsulent gehoord dat ik wat meer krachtoefeningen moet doen. Ik jog al 3x in de week en wandel regelmatig tochten welke vaak meer dan 15 kilometer zijn. Nu ook regelmatig tochten van 30 kilometer of iets langer.. Verder zwem ik eens in de twee weken en iedere week fysio-aktief waar grondoefeningen wordt gegeven en dat je een half uur aan de toestellen mag fitnessen. Voor mij is dat genoeg sport. Zeker als nu heel voorzichtig het tuinseizoen begint.

De gewichtsconsulent gaf aan dat ik wat zwaardere gewichten moet nemen en dat 2x in de week fysio-aktief te doen. Ik heb haar aangegeven dat dit te veel voor mij is. Thuis doe ik na het lopen regelmatig 10 minuten rekoefeningen. En al met al voor mij meer dan zat. Ik kreeg de indruk, dat ze dat niet leuk vond dat ik aangaf dat ik dat niet van plan bent, van wat zij voorstelt. Het is te belastend voor mij, zowel fysiek als mentaal. Maar ook financieel gezien.

Terwijl mijn coach en de personeelsfunctionaris van mijn werk juist aangeeft dat ik mij niet teveel moet inspannen. Dus juist het tegenovergestelde. Woensdagochtend liet ik de wandelingen aflasten. Het regende en waaide veel te hard. En dan vind ik het risico te groot om dan met mensen te gaan wandelen. En toevallig was degene wie normaliter die ochtend dienst had op het secretariaat, was nog ziek. Dus heb ik die ochtend  voor mijn collega gewerkt. De personeelsfunctionaris gaf aan. Als je aan toe bent, mag je rond 14.00uur a 15.00 uur naar huis, omdat ze bang was dat de dag voor mij te lang is. Want woensdags middags heb ik dienst bij het secretariaat. Nu ben ik toch gebleven tot rond 15.45 uur, want ik was zo mooi met een leuke klus bezig. En voor mij is het prettig dat ik hiervan een mooi afgerond geheel heb.

Eigenlijk merkte ik aan de personeelsfunctionaris dat ze het ook wel fijn vond dat ik tot 15.45 uur bleef. Want anders had ze dubbele functie en de telefoon en haar eigen intensieve werkzaamheden.

En toch heb ik die dag geen overuren gemaakt.  Dus als ik eerder weg was gegaan, dan waren die uren een cadeautje van de baas, zonder dat ik verlof hoefde op te nemen.

Op mijn andere werk ga ik mij bezighouden met de folderkast. Dat is momenteel wat rommelig geworden en daar ga ik proberen meer structuur in te krijgen. Zeker leuk werk om te doen, dat past echt bij mij. Jammer dat ik op die plek net dienst heb, wanneer er geen ritten aangenomen mag worden voor Automaatje. Ik zat daar echt mee. Zeker als ik komende zomer mensen ga vervangen als ze vakantie hebben. Want zij doen het ook bij mij. Dus over en weer. En automaatje blijft wel gewoon doorgaan waarbij mensen van maandag tot en met donderdag van 9 tot 12.00 uur kunnen bellen voor een ritje.. De manager daar was ook min of meer bang  dat ik dan niet teveel doe. Hij gaf aan dat ik erg lief ben voor anderen, soms te lief.

Omtrent automaatje zal er een oplossing komen, zodat ik ook een ochtend in de week hierin wat kan betekenen. Want ze konden mijn idee ook wel voorstellen.

Mijn coach gaf mij ook duidelijk aan dat ik heel goed mijn grenzen moet bewaken en dat ze heel graag mij in bescherming wilt nemen.

Erg lief van haar. Maar gelukkig hoeft ze van mij niet overbezorgd te zijn. Het gaat gelukkig nog goed met mij. Natuurlijk moet ik ook mijn rust nemen. Als ik te druk ben en ook nog overprikkeld raak, word ik ook erg onrustig. Dat heeft natuurlijk ook impact op mijn gemoedstoestand.

Dat heb ik vroeger vanuit mijn familie nooit meegekregen, of ze zorgen maken dat mij zelf te veel overbelast