Overleden onze Frans, en meerdere..

Nooit fijn als een geliefde overlijd. Zeker ook een dierlijke huisgenoot.

Op het werk kregen wij bericht dat een collega is overleden. Hij was al een paar weken ziek. Nu had deze man al diverse kwalen en leek hij ouder dan dat hij in werkelijk was.

Ook een vriendin van mijn tante is overleden, dit na een maand ziekte. Bleek last van de longen te hebben en had een hele nare hoest. Schijnbaar aan de gevolgen daarvan overleden. Natuurlijk erg voor mijn tante, wie ook er slecht aan toe is.

Nu onze oudste konijn, een Franse hangoor, bleek ook afgelopen week achteruit te gaan. Het diertje was al bijna 9 jaar oud. Volgens zeggen schijnt dat heel oud te zijn voor zo’n groot konijn. Hij begon door zijn achterpoten te zakken en werd steeds magerder. Eerst leek het erop dat hij zich prima kon redden en at ook nog erg graag.

Maar afgelopen vrijdag wilde het niet meer. Mijn man heeft de dierenarts gebeld en we besloten euthanasie te laten plegen op hem. Het werd een lijdensweg voor onze Frans, de Franse hangoor. De dierenarts gaf aan dat we hiermee een goede keuze hebben gedaan.

Ach het is toch wel een enorm gemis, zeker door zijn vriendin Eva, wie tot op het laatste moment bij hem bleef en zelfs hem bleef wassen en bijstaan. Het is duidelijk merkbaar dat Eva hem mist. Maar ja, het is helaas niet anders. We zijn al aan het kijken of we Eva een date met een ander groot konijn kunnen maken. We hebben er al een voor haar op het oog. En nu maar afwachten wanneer dit kan plaatsvinden.

Uiteraard gaan we Eva wel extra veel aandacht geven, want ze houdt zeker van gezelligheid.

Wijzelf als mens zijnde, missen Frans ook zeker wel. Ook al is het een konijn.

Afgelopen weken vind ik toch al, of het lijkt erop dat er veel mensen overlijden. Ook bekenden zoals Koos Alberts. Niet zozeer dat het mijn smaak is, maar meer omdat hij een bekende Nederlander is.

Dit delen