Rust hoe zit dat……

Hectiek en drukte, waarbij je van het ene naar het andere moet gaan gaf veel prikkels. Maar je kan je ook enorm vervelen.

Net als ieder ander heb ik ook mijn rust nodig. Omdat je vaak tussen wal en schip valt, kost dit ook extra energie om zowel goed op jezelf passen om jezelf te beschermen, maar ook dat de verwachtingspatroon ook door anderen hoger is richting jezelf.

Tegenwoordig is het zo dat je nee mag zeggen over iets wat je niet wilt of het je teveel wordt, waardoor genoemd wordt, dat je dit uit voorzorg voor jezelf beslist, voor preventie om de kans te verkleinen voor een Burn out.

Toch heb ik het idee dat, als je al een “stempel” heb, zeker waarbij het niet echt zichtbaar is, door jou manier van doen wegens jou psychiatrische beperking.

Ik heb het idee dat als je iets verteld of iets mede te delen, dat je over het algemeen minder serieus genomen wordt dan menigeen wie deze stempel niet hebben.

Je valt tussen wal en schip. Van de ene kant ben je te goed om ergens voor in aanmerking te komen, aan de andere kant ook te beperkt, waardoor je niet de ondersteuning krijgt wat je graag wilt en in diverse gevallen ook dit nodig heb.

Hebben jullie ook weleens gehoord van Bore out klachten?  Dat is precies tegenover gestelde van Burn out.

Die ervaring heb ik ook gehad. Nl. op een veel lager niveau moeten werken, functioneren dan dat wat je makkelijk aan kan. Ook verveling op je werk valt hieronder. Iets waar je ook niets aan kan doen.

Je wordt dan onderschat, en dat is ook niet goed.

Gelukkig hoef ik mij nog niet te vervelen. Want ik heb nog genoeg te doen. Maar om de balans te vinden over overbelasting en onderbelasting vind ik wel lastig. Vooral als je merkt dat je vaak genoeg tussen wal en schip valt.