Sallandse 4 daagse 2017

Al geruime tijd van te voren heb ik mij opgegeven voor de Sallandse 4 daagse vanuit Raalte, welke ik nu voor de 2e keer ga wandelen.

Deze week heb ik een weekje verlof van mijn werk gehad. Zodoende kon ik maandag mijn moestuin winterklaar maken. En dat was een flinke voorproef voor de 4 daagse vanuit Raalte. Het was die dag prima tuinweer, waardoor ik veel werk kon verzetten en het ook tot zover klaar heb gekregen.

Het is dus zeker 5 kwartier rijden om daar te komen. Allemaal, op een klein stukje 100 kilometer weg na, veel 80 of zelfs 60 kilometer wegen. Ook landbouwverkeer en verkeerslichten onderweg, welke ook op onthoud heeft. Gelukkig woon ik niet in filerijke gebieden waar je vaak zeer lang in de file staat. Dat is toch ook niets.

Ik had me opgegeven voor de 20 kilometer. Maar het was toch, als het ware, file wandelen, en hierdoor ook niet mijn eigen tempo kon doen. En ook bij de rust was me toch ook te druk. Hierdoor heb ik besloten om de volgende dag de 30 te wandelen. Kijken hoe dat gaat. Want ik heb nota bene de laatste paar dagen ook heel goed in de tuin gewerkt.

Ik kwam daar de eerste dag de tent waar de aanmelding plaatsvond binnen, en daar was de volume van de muziek, een mannenkoor, erg hoog. Oef, dat geeft enorm veel prikkels waar ik niet echt vrolijk van werd. Dus zien dat ik na de aanmelding gauw naar buiten kan, om te gaan wandelen.

Die overgang naar de 30 kilometer beviel me beter, ik kon beter mijn eigen tempo doen. Hele stukken liep ik alleen. Ook kwamen we door 2 koeienstallen en 1 paardenstal. Dit open gehouden door de eigenaren. Het weer viel reuze mee. Maar wat deed ik toch lang over tussen de 1e rust en de 2e rust. Ik kwam in totaal op 36 kilometer uit volgens mijn navigatie, terwijl op papier dit 32,2 moest zijn.

Ook qua tijd en gezien mijn tempo heb ik er ook veel langer over gedaan als dat ik eerder voor ogen had.
Wat bleek, dat ik een heel stuk van de 40 kilometer heb gewandeld. Want ik heb het gevraagd aan de organisatie van de routes, of er geen foutje in is geslopen.

Ik had nog wel iedere keer de gedachten van mijn werksituatie en de ziektewet er om heen. Hierdoor voel me daar zeer zeker onzeker over en heb gedeprimeerde gedachten. Zeker best lastig om dit van me af te kunnen zetten. En toch maar proberen om deze nare gedachten opzij te zetten.

Afgelopen zondag vertelde een kennis aan mij, jij maakt zo makkelijk contact en je kent zoveel mensen. Dat komt volgens deze kennis doordat ik vele baantje heb gehad en hierdoor veel mensen ken. Nou ik voelde me hierdoor zeer gekwetst, net alsof het leuk is, om iedere keer van de ene naar de andere baan te moeten hoppen. Ze heeft ooit verteld dat zijzelf een vorm van borderline heeft. Misschien komt het daardoor dat ze van die “vreemde” theorieën heeft. Ik weet het niet of dat zo is, daar kan ik niet over oordelen.

Op de derde dag wandelde ik schijnbaar wel goed, zo rond de 30 kilometer. Ik heb aardige mensen getroffen. De route van gisteren en eergisteren vond ik mooier dan vandaag. Vandaag vond ik veel straatparcours en veel lange stukken. Maar toch ondanks dat wel lekker kunnen lopen, ook dankzij mensen wie ik trof.

De laatste dag denk ik dat ik het laatste stukje ook een klein eindje om heb gelopen. Maar dat was niet meer dan een kilometer of 2. Het was dit keer een heel mooie tocht. Slechts 1 flinke regenbui gehad, waarbij de poncho nodig was om te gebruiken. Verder af en toe een paar druppels. Dus het weer beter dan verwacht.

Wat was het enorm druk in de tent, zo na iets meer dan 32 kilometer, wilde ik eigenlijk zo snel mogelijk de tent uit “rennen”. Maar helaas ik moest in de rij staan. En dan ook nog dat ik mijn startkaart ben kwijtgeraakt waar mijn loopnummer opstond. Dus moest ik eerst naar de informatiebalie om mijn loopnummer op te vragen. Dus weer in de rij staan om mijn herinnering in ontvangst te nemen. Ik voelde toch wat chaos in mijn hoofd opkomen, maar toch hiertegen vechten om dit te laten overheersen. In de auto heb ik eerst rustig gezeten, alvorens ik weg reed.

Het wandelen ging heel goed, ik had nog de twijfel of ik nog eens daar de 40 ga wandelen of niet. Maar 4 dagen 40 kilometer wandelen en daarnaast 2x 5 kwartier in de auto lijkt mij toch waarschijnlijk net iets te zwaar.
Ik zie het wel wat ik de komende jaren ga doen. Maar ik denk dat ik daar wel vaker ga wandelen.