Soms kun je een probleem het beste oplossen door er geen probleem van te maken

Communicatie
Mensen communiceren met elkaar om informatie te delen. Dit kan door praten maar ook door schrijven, gebaren en natuurlijk gezichtsuitdrukkingen.  Ik communiceer nu ook, door middel van het schrijven van deze blog en jij die dit leest. Moeite met gesproken taal en lichaamstaal zijn twee hele bekenden vormen van communicatie die bij mensen met autisme wel eens fout kunnen gaan. Bijvoorbeeld: voor menig persoon met autisme is het heel moeilijk om de intonatie van een stem te herkennen waardoor hele kleine dingen een groot probleem kunnen worden. Zo kan de zin “wil je suiker in je thee?” hetzelfde klinken als “waarom ben je nu weer te laat?”, wat dus voor hele verwarrende situaties kan zorgen want het zijn twee totaal verschillende vragen.
Maar ook het aflezen van emoties in de gezichtsuitdrukking is heel moeilijk voor iemand met autisme. Heel vaak vraagt diegene “ben je boos”? Terwijl de ander gewoon moe is of even na moet denken.

In beeld gebracht
Taal letterlijk nemen is ook een hele bekende. Daar ben ik zelf soms heel erg goed in. Laatst liepen we aan zee en we moesten een hele schuine helling op, ik zag mezelf al met moeite boven komen omdat ik op slippers was en zei dit ook. Er werd me verteld dat ik schuin naar boven moest lopen, dus ik liep braaf voet voor voet (beide voeten schuin naar buiten gericht) naar boven. Daar hoorde ik iemand lachen want ze bedoelde dat ik niet recht naar boven moest lopen met mijn voeten schuin maar met het hele lichaam schuin naar boven (beneden aan de helling links starten en boven rechts eindigen).
Maar zo ken ik ook het verhaal van een voor- en achterrem op een fiets. De persoon met autisme had steeds versleten remblokjes van de voorrem maar nog hele mooie blokjes van de achterrem. We bleven deze vervangen tot we de vraag stelde: “hoe komt het dat je je achterrem nooit gebruikt?”. De persoon met autisme antwoordde daarop: “de voorrem is voor vooruit rijden en de achterrem voor achteruit rijden”. Zo kan ik nog tal van voorbeelden vertellen over het letterlijk nemen van taal

Verschillende manieren van communiceren
De meest ideale manier van communiceren is voor mij de geschreven communicatie die onderbouwd wordt met de emoticons en/ of GIF’s. Bijvoorbeeld communiceren via WhatsApp. Een vrolijk berichtje eindigen met een vrolijke emoticon en een verdrietig bericht eindigen met een sombere emoticon, enzovoorts. Nu weet ik heel goed dat dit natuurlijk niet kan en daar doe ik ook niet moeilijk over. De laatste jaren heb ik veel geleerd over de verschillende manier van communicatie en daardoor kan ik heel goed functioneren. Ik was hier eerder heel onzeker in omdat ik het minder goed begreep (ik vraag verheldering bij onduidelijkheid en ik vraag ook als ik iets echt niet begrijp of denk te begrijpen).

Rond de middag
Er is echter een ding waar ik nu nog altijd moeite mee heb. Als ik iets wil afspreken met iemand en diegene zegt: “ik kan wel rond de middag”. Wat is rond de middag? Want dit blijkt voor iedereen anders te zijn.