Toch wel merkbaar dat je geen 30 meer bent.

Iedereen kent dat wel, als je ouder wordt dan is de realiteit dat je ook minder kan. Maar bij “uur u” ook niet eerst bewust realiseer.

Toen ik rond de 25 a 30jaar en zelfs iets ouder was, ging ik naast een volledige werkweek van 36 tot 40 uur meer dan 15 uur sporten. Hierdoor behaalde ik, ondanks dat ik totaal geen talent had, ook het  uitlopen van diverse hardloopmarathons en kwart triatlons.

Nu jog en zwem ik nog weleens, maar wandelt veel meer. En ben ik minder intensief bezig. Het was op laatst dat ik toch wel tegen een burn out liep, wat ik toen niet zo in de gaten had. Wie nu mijn coach is, kende ik toen nog nauwelijks. Zij zag het aankomen en waarschuwde mij hiervoor. Terwijl ik ouders had, wie het idee hebben, vooral mijn moeder, dat ik wel meer kon presteren in mijn werk, sport en de huishouding.

Af en toe won ik een wedstrijdje, vooral op de wat langere afstanden met hardlopen.

Nu moet ik er niet aan denken om zo bezig te zijn als toen ik tussen de 25 en 40 jaar was.

Dat zal ik nu ook echt niet meer kunnen. Misschien ook meer het besef dat ik niet oneindig “tot het gaatje”door kan gaan.

Ik had me voor de Plus 4 daagse me eerst ingeschreven voor de 40 kilometer. Ik kan op zich wel 40 kilometer wandelen, want ik heb de laatste weken enkele tochten van meer dan 40 kilometer gewandeld. En ook nog wel pittige routes. Toch merk ik dat het iets minder snel gaat. Net rond de 6 kilometer per uur exclusief rustmomenten. Maar ook meer last van lichte spierpijn na zo’n dag. Ik heb me maar laten corrigeren om de 25 kilometer per dag die 4 daagse daar te wandelen. Misschien doe ik daar ook wel verstandig aan.

Ik werk soms ook meer dan 30 uur, wegens besprekingen en invallen van collegae. Terwijl ik een contract heb van 28,8 uur. Het is nu nog lastig om de extra uren te compenseren in de vrije tijd. Dat zal in augustus makkelijker kunnen, omdat wegens vakantietijd het rustiger zal zijn.

Ook mijn volkstuin is een hobby, welke ik ook goed wilt bijhouden.

Nu heb ik geleerd, dat ik aan anderen geen verantwoording hoeft af te leggen omtrent mijn sport- c.q. Wandelprestaties. Ik moet nog een beetje leren, dat mijn vrije tijd ook mijn hobby’s met plezier moet invullen en geen druk op mij moet laten uitoefenen. Hobby’s moet ontspannen zijn.

Misschien ook wel door mijn coach dat ik meer besef heb gekregen van mijn mentale en fysieke mogelijkheden. Ik krijg zelfs, nog van mensen te horen dat ze het knap vinden wat ik nog allemaal doe. Terwijl het eerst “heel normaal” dat ik oneindig doorging.