Trajectplan

Er is bij mij toch wel een angst ontwikkeld voor de werkcoach/klantmanager van de Sociale Dienst. Vooral al dag gedoe rond mijn werksituatie welke zeker 9 jaar heeft geduurd.

Anderhalve week geleden heb ik vernomen dat ik met ingang van afgelopen week 3 dagdelen bij de WUH in Winterswijk mag werken. Dus toch weer een verandering. Verder had ik afgelopen week ook een gesprek met mijn klantmanager van de Sociale Dienst.

Ik was zeker heel huiverig voor dit gesprek, omdat ik het werk bij de Stadskamer en de WUH op basis van vrijwilligerswerk doe. En ik betaald krijg vanuit de WSW. Gaat ze weer voor mij werk voorleggen wat totaal niet bij mij past en waar ik ook geen affiniteit mee heb.

Hierdoor heeft mijn coach mij gevraagd of zij bij dit gesprek mag bijvoegen. Ik wilde dit ook heel graag. Mochten ze bij de Sociale Dienst het moeilijk gaan doen.

Mijn coach heeft een en ander uitgelegd hoe nu de situatie is. En gelukkig ging mijn klantmanager er in mee.

Beiden gaven aan, dat ik “echt geen Beren op de weg moet zien”, en dat ze nu blij voor mij zijn dat  ik nu prettiger mag blijven werken. Omdat ik nu wel werk heb, wat veel beter mij mij past en hierdoor ook goed mag functioneren.

Maar ja, waarom nu op mijn 60e een trajectplan.???

Het blijkt dat dit jaarlijks moet, omdat dit een regel is, waaraan de klantmanagers moeten houden. Voor hun betekent een trajectplan ook dat als het werk goed gaat, deze structuur mag blijven voortzetten.

’s middags was ik op mijn werkplek bij de WUH en mijn coach belde mij dat zij contact heeft gehad met de leidinggevenden van de WUH, en voor elkaar kunnen krijgen dat ik nu iedere vrijdagochtend daar werk, in plaats van de Stadskamer. Dit omdat vrijdags steeds vaker mensen bellen en vragen beantwoord willen krijgen. Dus er ligt nu vrijdagochtenden genoeg werk voor mij.

Nu werk ik op de vrijdagmiddag wel bij de Stadskamer nl. de schildersclub, waar ik ook deel uit maak. Dus vrijdags na 12.00uur rij ik naar Doetinchem om naar mijn andere werkplek te gaan.

Persoonlijk vind ik de Stadskamer ook leuk werken is. Eerlijk gezegd wil ik het ook nog niet missen. Maar bij de WUH vind ik ook prettig.

Het is best wel wennen van de ene werkplek naar de andere hoppen. Dus wederom toch een overgang.

Ik ga dan ook echt op tijd naar bed, want ik heb mijn rust zeker ook nodig. En ook mij ontprikkelen door even te gaan wandelen of joggen in het heerlijk rustige buitengebied.