Uit bed gevallen

Ik heb dit nooit meegemaakt, ook niet bij anderen; nl. uit bed vallen.

Dat heb ik nog nooit meegemaakt. En nu overkomt me het zelf: Ik ben uit bed gevallen. Dit op de nacht van vrijdag op zaterdag. Ook nog zonder dat ik het zelf wist. Tenminste dat had mijn man het erover. Misschien heb ik alleen maar slaap gewandeld zonder dat ik er erg in had. Ik kan me daar ook niets van herinneren en bij mijn weten moet dit ook voor het eerst zijn geweest.

Mijn man is dat zo, dat hij het aan mijn coach heeft doorverteld. En ik vind dat niet fijn. Want ik kan gewoon de dingen doen, wat ik moet doen.

Wel heb ik wat last van angstige gedachten. En deze ben ik bezig om een plaatsje te geven.

Ik ga er niet vanuit dat het ernstig is. Wat stijfheid in mijn rug en kuiten overgehouden. Maar na wat bewegen ging dit al veel beter.

Aan het eind van de middag heb ik met tussenpozen totaal 5 kilometer gejogd.

En vandaag heb ik met een groep 16 kilometer gewandeld vanuit een georganiseerde tocht en vanmiddag heb ik wat in mijn moes-/volkstuin gewerkt, waaronder voorjaarsbollen poten.

Morgen ben ik gewoon weer aan het werk