Verkeersregelaar

Al een aantal jaren ben ik diverse keren per jaar verkeersregelaar. Meestal samen met mijn man bij diverse evenementen. De meeste evenementen waar we dit doen zijn wandel- of hardloopevenementen.

Vorige week heb ik zeker 2x gefunctioneerd als verkeersregelaar. Een keer met Volksfeest en afgelopen zondag met het landschapsmarathon van Winterswijk.

Het was beide keren zeker een pittige klus. Ook de jaarlijkse instructie welke je online moet doen. De vragen vind ik niet altijd heel logisch. Bij iedere modem moet je een bepaald percentage van de vragen goed hebben, voordat je de verkeersregenlaarsverklaring mag uitdraaien en dit online geregistreerd wordt.

Hierdoor kan ik mij voorstellen dat niet iedereen als verkeersregelaar wil functioneren.

Met Volksfeest, nl. Bloemencorso, heb je veel werk vlak voor de corsowagens voor bij komen en na afloop, waarbij je de weg nog niet vrij mag maken. Vooral op de zaterdag wanneer Duitsers niet snappen dat er Volksfeest is en hierdoor geen markt is. Gelukkig zijn velen onder hen dat je hen netjes uitlegt dat je verderop de wagens mag bewonderen en in het centrum feest is.

Afgelopen zondag stonden mijn partner en ik op 3 plekken. Eerst bij de start, om het verkeer tegen te houden, zodat de deelnemers goed door konden komen.

Daarna bij een grote camping, nl. de 2 bruggen in Miste waar de deelnemers vanaf een verharde zandweg komen. Tussen de eerste loper en de laatste zat al een groot verschil. Op dat punt waren ze rond de 18 kilometer. Ook de fietsers met wie een aantal lopers mee afwisselde tijdens dit parcours moest je ook goed in de gaten houden. (je kon deze afstand van ongeveer 42 kilometer individueel hardlopend doen. Maar het mag ook met meerdere deelnemers, maximaal 4 personen, waarbij er een loopt en de rest fietst. Er bestaan vaste punten waar men elkaar kan afwisselen) De deelnemers moesten de hoofdingang van deze camping in. Mensen die van de camping kwamen of naar de camping toegaan, hebben ook de vrije ingang. Niets is afgesloten. Soms met enorme grote caravans. De meesten zijn goed willend. Maar er zijn er altijd een enkeling die al gauw erg agressief reageren. Daarvan moet je er niets van aantrekken en proberen hen te bedaren. Soms hen gewoon laten uitrazen. Dat valt soms niet mee. Maar ik had gelukkig het publiek mee.

Bij het derde punt was bij een drukke doorgaande weg in dorp. Aan de ene kant oppassen dat er geen “verkeersinfarct komen” aan de andere kant de deelnemers de vrije doorgang laten. Dat was zeker heel pittig. Dit kan je zeker niet met 1 of 2 personen doen. Daar moet je minstens met 4 personen staan. Toen het grootste gros voorbij was, hebben we de lopers wel de vrije doorgang gelaten en de fietsers laten stoppen, indien nodig. Want fietsers zijn sneller. Want de deelnemers moeten gezamenlijk finishen.

Zo ben je zeker een hele dag druk. Aan het eind van de dag was ik best moe en behoorlijk overprikkeld. Ik denk dan soms, het is eigenlijk nog vermoeiender dan 10 of 15 kilometer lopen. Ohhh, ik zat er best behoorlijk doorheen. Maar gelukkig waren de deelnemers erg dankbaar voor dit werk wat je voor hen heb gedaan. En daarvoor doe ik het.

Nu voorlopig even geen verkeersregelaar. Nu heb ik enkele maanden hierin pauze.