Wandelen, het verschil ervaren

Ik ervaar verschillende ervaringen, ook als ik regelmatig op dezelfde plek langs kom.

Vorige week was het heel koud. De ervaring was op dat moment dat de wind het gevoel van koud hebben sterker was, dan als het niet waaide. Waarschijnlijk heeft iedereen die ervaring zeker gehad, wie regelmatig de ene been voor de andere zet.

Maar ik merk ook andere ervaringen. Misschien dat meer mensen dat hebben. Ik liep door de bossen en de grond was heel hard. Dit voelde ik heel duidelijk aan mijn voeten, ondanks dat ik hele goede stevige wandelschoenen aan heb. Het is geen pijn, blaren of andere ongemakken, deze had ik gelukkig zelfs niet. Maar merkbaar aan het neerzetten van je voeten tijdens dit stappen. Het was zelfs aangenaam om dit te voelen.

Nu is het meer dan 10 graden warmer. Gisteren met de wandelcoaching tijdens mijn werk, merkte ik aan mijn voeten dat de grond een stuk zachter was. Echte modder of gladheid was het nog lange na niet, maar wel een heel andere ervaring dan de harde grond. Natuurlijk net zoals iedereen dat had, dat het een stuk warmer was en dat je licht begon te transpireren. Maar het gaat mij meer om de subtiele ervaring.

Afgelopen zondag had ik gewandeld in een omgeving waar ik regelmatig langs kom, met de auto. Vooral de laatste maanden van en naar mijn werk. Nu heb ik deze omgeving in de auto al ervaren als verschil, wegens de herindeling en verbreding van de weg. Namelijk in verband met de nieuwe N18.

Met een wandelgenootje liepen we de 18 kilometer. Die dag werd het al een stuk warmer dan de vrieskou van vorige week. Dus sjaal, muts af en handschoenen uit. We liepen richting het oosten van de startplaats in Varsseveld. De oude weg richting Lichtenvoorde en daarna Heelweg Oost en een stukje Heelweg West. Het was wel veel harde weg en enkele keren zandweg, en kleine stukjes bos, maar het was er zeker lekker rustig wandelen. Op zich geen onaardige tocht.

Je merkte dat de grond heel voorzichtig aan de oppervlakte zachter begon te worden.

Op een gegeven moment kwamen we langs de grote weg, waar ik bijna dagelijks met de auto over heen rijd. Ik heb zeker veel herkenningspunten. Vooral ook omdat ik denk dat ik een beelddenker ben. Maar je kijkt toch met andere ogen vanuit de auto als dat je er langs wandelt. Je ziet vanuit de auto wel de gebouwen, huizen, bos welke verder liggen. Maar eigenlijk ben je dan veel meer gefixeerd op het verkeer en de snelheid waarmee je met je auto rijd.

Maar nu liep je ook langs deze objecten. Ik heb dan dat je deze objecten beter in je op kan nemen, waardoor je het anders ervaar door het wandelen. Ook de dieren in het weiland ervaar je anders. Ik ben er dan zo’n eentje die weleens tegen deze dieren praat, als deze langs de omheining staat en “vraagt om aandacht”. Het zijn misschien kleine subtiele dingen, waardoor je het verschil ervaart.

Ook nu het warmer wordt, zie en voel ik de kleine verschillen en voel ik de lucht anders. Hele kleine dingen, dat nu het voorjaar er aan komt.

Daarnaast ervaar ik, net als ieder ander, de verandering van het weer, dat je niet over de grote weg wandelt, maar ernaast, je veel langzamer gaat dan met een auto.

Als ik op een fiets dit traject zal doen, denk ik dat ik het weer anders ervaart.

Voor mij is het hierdoor niet erg, dat ik een bepaald traject veel vaker wandelt of fiets, en dat het niet altijd hetzelfde is.