Weer in mijn ritme komen

Als je door bijvoorbeeld een kwetsuur, vakantie, andere verplichtingen achterstand  of chaos krijgt in je werk en huishouding is het erg lastig om weer je ritme te komen. Dat kost toch de nodige energie.

Het gaat al een stuk beter met mijn arm, maar nog wel erg gevoelig. De pijn is niet meer stekend, maar wordt steeds doffer. De kracht mis ik nog wel behoorlijk. Een dop afkrijgen van een melkpak of een flesje water is nog lastig. Ook het pakken van iets, zoals een strijkijzer merk ik ook nog duidelijk in mijn arm. En nog zo wel meer van die kleine dingen.

In het strijkgoed heb ik nog een aardige achterstand. Maar met kleine beetjes werk ik het weg. Dus niet alles in een keer.  Ik krijg nog steeds behandelingen van de fysio en heb enkele kleine krachtoefeningen mee gekregen, welke ik thuis ook gedisciplineerd doe. Ik denk wel dat dit helpt. Maar voor mijn gevoel nog tergend langzaam.

Het wandelen gaat heel goed. Ook heb ik voorzichtig met hele korte afstandjes welke 5 tot 10 minuten hardlopen heb ik weer opgepakt. Om het zo in mijn eigen taaltje te spreken heb ik het gemist als engeltjes op de tong.

Eerst door de warmte waarbij de temperaturen lange tijd rond en boven de 30 graden was, vond ik het te heet en te benauwd om te gaan joggen. En ‘s avonds laat leek mij ook niet verstandig, omdat ik de volgende dag vroeg op moest staan. Hierdoor heb ik wel veel gewandeld.

En toen het koeler werd, heb ik het hardlopen weer opgebouwd tot de beruchte val, waarbij de kwetsuur aan mijn arm kwam.

Er bleek een heel klein breukje te zitten in de botten van mijn bovenarm. De echograaf van de fysio heeft dit geconstateerd. Daarnaast de kneuzing erbij, welke behoorlijke pijnen kwam.

In de tuin werken, doe ik de lichte dingen. Mijn man moet je dus meehelpen. Valt me mee dat hij dat ook doet. Want doordat het een enkele keer heeft geregend, tiert de onkruid welig. En als je daarnaast diverse weken hier niets aan doet, wordt het een rommeltje. Maar nu kan ik het weer netjes houden.

Het huishouden moet mijn man ook nu iets meer doen. Hij kan dat gelukkig ook doen, omdat hij niet meer werkt dan 3 dagdelen in de week. Hij is immers gepensioneerd en heeft een 65-plus baan. Gelukkig is hij dusdanig gezond dat hij het ook zeker mijn mee kan helpen.

Al met al heb ik het gevoel dat de genezing nog niet zo snel gaat, zoals ik het graag zal willen zien.

Vandaag vanuit Dieren 25 kilometer (het bleek rond de 27 kilometer te zijn) gewandeld door de bossen richting de Posbank waarbij ook de bekende trappen welke pittig te betreden valt. Het was een pittige maar mooie tocht door heel veel bos. Veel mul zand en verder dalen en stijgen. Ik kreeg de indruk dat de deelname aan deze tochten niet groot is. Vanuit Winterswijk Doetinchem Doesburg, moest ik bij Dieren een eind omrijden wegens wegwerkzaamheden.

Afgelopen week heb ik veel uitzoekwerk gedaan omtrent financiën van een locatie binnen mijn werk. Ook veel uitzoekwerk omtrent facturen welke in het verleden zijn verstuurd voordat ik aan dat werk begon, bleek enkele fouten te zitten.

Deze heb ik ook allemaal uitgezocht en weer kunnen corrigeren. En de regisseurs waren daar erg blij mee. Zij zijn ook helemaal geen “boekhouders” maar zijn weer heel goed in het omgaan met mensen en de conflicten er om heen.

Ook de tocht welke ik in Winterswijk heb uitgezet en met de groep van de Wandelcoaching in Haaksbergen, was in goede aarde gevallen. De mensen wilden het liefst dit zoiets zo spoedig mogelijk weer willen doen.

Maar ik heb aangegeven dat het niet eerder dan het voorjaar wordt, wanneer het wat langer licht is. Nu wordt het al heel gauw donker. En dan is het niet verstandig om in hun vreemde omgeving bij “schemer” te gaan wandelen.

Nu ook belangrijk dat ik ook mijn rustmomenten in neem, want deze maand is voor mij best druk. Anders krijg ik weer een chaos in mijn hoofd en word ik erg onrustig. Dan zijn we weer terug bij af. Nu belangrijk om weer in mijn structuur te komen, en dat kost toch wel de nodige energie.