Zwaar vuurwerk en bange diertjes

Ik heb niets met vuurwerk. En vaak hebben wij dan ook honden te logeren.

Ik vond dit jaar een enorm geknal met vuurwerk. Het lijkt wel alsof er zwaarder vuurwerk is afgestoken. Soms wel zwaarder dan Karbiet, welke in onze regio ook veel wordt afgestoken. Persoonlijk vind ik dat je (bepaalde) vuurwerk moet verbieden, maar ook een voorstander om vuurwerk niet meer te verkopen. Nu is bij ons wel zo, dat er vlak over de grens dan vuurwerk  wordt gekocht aan de Nederlanders. Dus in hoeverre kan dit gehandhaafd worden. Ondanks al die ongelukken, zoals in de flat in Arnhem waar een gezin slachtoffer zijn van afgestoken vuurwerk door 2 12 jarige jongens. Dit gezin bezocht hun oma.

We hadden tijdens oud en nieuw 2 labradoodles te logeren, hetgeen ieder jaar het geval is. Deze zijn van onze ex-buren. De jongste weet ik dat zij erg bang is voor vuurwerk. Ook een paar konijnen van ons vinden vuurwerk niets. Vooral onze halfwildje Bill was erg onrustig.

Later hoorde ik dat er meer dieren erg angstig waren. En zo te vernemen, waren zelfs dieren gevlucht en de “weg tijdelijk kwijt waren” . Ik vind dat erg zielig. De honden wie ik te logeren had, ben ik rond 21.30 uur naar buiten geweest. Nog geen 2 minuten buiten, of ze willen weer naar binnen. Zelfs de oudere hond, wie eerder niets om vuurwerk gaf, schrok iedere keer.

Onze eigen dieren, daar was ook bij allemaal goed te merken dat ze dit vuurwerk niet leuk vonden.

Meestal ga ik op tijd naar bed en kom bij het ergste geknal weer er uit voor een half uur. De honden zoeken mij continue op en kruipen dan tegen mij aan. Wel gezellig. Maar nu met dat vuurwerk helemaal.

Het vuurwerk was in onze omgeving slecht te zien, wegens de mist. Maar het lawaai was er niet minder door.

Nieuwjaarsavond ging het knallen weer aan de gang. Het leek erop alsof mensen hun vuurwerk (deels) hebben bewaard voor de volgende dag. Het was die avond ook helderder.

Nieuwjaarsdag zijn we nog naar een paar kennissen geweest. Aan het eind van de middag was het ook behoorlijk mistig. Over een tachtig kilometer weg reed ik niet meer dan 60 kilometer per uur.

Bij een van de kennissen hadden een kerstboom met diverse kleuren en deze flikkerde nogal. Ik kon niet anders dan tegenover deze flikkerboom zitten. Oef wat geeft dat veel prikkels. En ook hun stemgeluid was behoorlijk schreeuwerig, als ze even pittig op reageren van een bepaald onderwerp. Daar was ik blij dat we dat daar na relatief korte tijd weg konden. Het geeft zo bij zo veel prikkels om 4 adressen te hebben waarbij we op bezoek kwamen. ’s avonds lekker rustig thuis om tot rust te komen.

Ik vernam dat mijn oppashond wie bij zijn eigen familie thuis was, dat die ook bang voor al dat geknal was.