Feestdagen
Al weken staat er een onbeantwoord appje in mijn whatsapp. Het gaat over de kerst, het is een uitnodiging om ‘gezellig te komen eten’. Zo’n vraag die eigenlijk al een poosje in de lucht hangt, als de feestdagen dichterbij komen. Ik heb een haat-liefdeverhouding met deze dagen.
Liefde, omdat ik het fijn vind om tijd te besteden met mijn familie. Plus, ik hou van lekker eten en drinken, dus dat is dan ook mooi meegenomen. Je hebt ook eens andere gesprekken als op een doorsnee verjaardag. Vaak blijven de mensen dan hangen op gesprekken over werk en kinderen. Op een of andere manier is er met feestdagen vaak meer ruimte voor andere onderwerpen. Herinneringen ophalen, terugkijken op een jaar dat bijna voorbij is. Vooral met oud en nieuw.
De andere kant, haat. Al is dat wel een heftig woord hiervoor. Laat ik het, ingewikkeld, noemen. Dat is ook precies wat ik ervan vind. Elk jaar denk ik dat ik het goed heb geregeld. Niet van alles op een dag, rust inplannen of kiezen om niet mee te gaan naar een kerstdiner. Zoals vorig jaar, toen hadden we op elke kerstdag wel wat, zelfs de eraan vastgeplakte 3e kerstdag. Dat was te veel en ik besloot om niet mee te gaan naar het kerstdiner. Totdat de familie had bedacht: komen we wel naar jullie, dat is gezellig én we zijn al onderweg. Stress ten top, ik vond het ingewikkeld. Niks was voorbereid en daar ga ik slecht op, voor ik het wist zat en stond ons huis vol met familie. Druk heen en weer lopend met pannen, stoelen, servetten en bestek.
Niet veel later zaten we met het hele gezelschap aan tafel. Eentje die provisorisch gedekt was, tafelkleedjes die niet bij elkaar passen en het servies was ook bij elkaar geraapt. De kamer verbouwd, want er moest een tafel bijgezet worden in de niet al te grote woonkamer. Toen ik aan tafel zat en dit alles eens bekeek, bedacht ik me dat dit nogal chaos in mijn hoofd veroorzaakt. Uiteindelijk heb ik het over me heen laten komen en was het best gezellig. Er kwam alleen geen enkele actie van mijn kant, ik was helemaal op.
Elk jaar probeer ik te leren van alle andere jaren. Ik neem er iets van mee en leer er weer van. Zo heb ik het onbeantwoorde appje tóch maar beantwoord. Dit jaar komt er niemand bij ons eten gelukkig. Ik heb geprobeerd mijn agenda verder leeg te laten zodat ik alle energie heb om er echt te kunnen zijn. Geen garantie dat het dan allemaal goed gaat. Ik heb iets te vaak overprikkeld in mijn bed gelegen tijdens de feestdagen. Helemaal op, moe en klaar met alles.
Mensen om me heen wensen me fijne dagen, dat is heel lief en dat wens ik ook iedereen toe. Ik kijk al wel uit naar januari. Terug naar het gewone ritme, terug naar normaal. Dát is pas feest.
